فیلم بسیار جذاب و قوی Joy محصول 2015 که جز نامزدهای اسکار امسال هم بود. این فیلم یک اثر بیوگرافی از یکی از کارآفرینان آمریکا هست که داستان موفقیتش را روایت می کنه.
پیش زمینه فیلمهای بیوگرافی
اما جدای از این فیلم، من فیلمهای بیوگرافی زیادی تا امروز دیدم و به جرات با اکثریت اونها ارتباط برقرار نکردم و فیلمهای بد و ضعیفی می دونم شون. مثال های بارزش فیلم های milk یا the fighter یا Steve Jobs یا The Danish Girl یا Diana یا The Theory of Everything هستند. تمام این موارد فیلمهایی بسیار کسالت آور و روتین و خسته کننده و بی هنری بودند. صرفا داستان زندگی یک فرد مشهور را مثل روزنامه ورق می زنند و بدون هیچ اثر هنری و سینمایی نام اون رو فیلم بیوگرافی می گذارند عین یک مستند و نه یک فیلم سینمایی !!!
برخی کارگردانها فکر می کنند اینکه زندگی یک شخصیت مشهور را به تصویر بکشند این میشه یک فیلم سینمای. این غلطه ، تفاوت فیلم سینمای و مستند در این هست که مستند صرفا رویداد تاریخی و حقیقی رو روایت می کنه و اطلاعات میده اما فیلم سینمایی علاوه بر اطلاعات دادنش عناصر سینمایی و جذابیت های سینمایی رو هم به اون اضافه می کنه که باعث میشه با مخاطب بهتر ارتباط برقرار کنه. کارگردانی کردن یک مستند بسیار ساده تر از یک فیلم سینمایی هست چون حالت روزنامه ای اطلاعات رو از جلوی دوربین می گذراند و دغدغه جذابیت و ارتباط با مخاطب رو ندارند. کارگردانی فیلمی مانند Milk یا The Figher یا Steve Jobs که هنری نداره وقتی بیننده خوابش می گیره و صرفا زندگی شخصیت رو نشون میدن. هنر اینه که علاوه بر نمایش زندگی نامه بتونی مخاطب رو جذب کنی و اوقات هیجان انگیزی براش رقم بزنی و احساساتش رو هم درگیر کنی و بهش الهام بدی.
خلاصه داستان
اما این فیلم زندگینامه مخترع یک نوع تی (تی که باهاش زمین رو تمیز می کنن) هست و در این فیلم می بینیم که دختری در خانواده ای افسرده و پرمشکل و داغون و ناامید بزرگ میشه اما قدرت تخیل و امید و نشاط و شادابی رو در خودش حفظ کرده. با طرحی که به ذهنش اومده اون قدر پشتکار و روحیه مثبت از خودش نشون میده که در نهایت موفق میشه. فردی هست که وسط افراد ناامید و بدبین و بدجنس قرار داره اما به دیگران اهمیت نمیده و راه موفقیت خودش رو میسازه و اختراعشو به فروش می رسونه.
نقد فیلم
اما فیلم Joy به جرات بهترین بیوگرافی بود که تا امروز دیدم. یک بیوگرافی که ژانر درام و کمدی هم داره. این فیلم با حضور بازیگران قابلی مانند جنیفر لارنس ، بردلی کوپر و رابرت دنیرو هست. اینجا اعتراف می کنم که ترکیب جنیفر لارنس و بردلی کوپر معجزه می کنه به علاوه در کنارشون رابرت دنیرو کاملا با هم مچ و منطبق هستند و همین ترکیب خیییلی منو جذب کرد؛ این ترکیب جالبه عین ترکیب فیلم خوب American Hustle بود.
این فیلم از نظر من کاملا بی نقص هست. اول از همه داستان کلی فیلم داستان خوبی هست که البته داستان خیلی فاخر و نایابی نیست اما هنرهای دیگر فیلم هست که این فیلم رو بسیار موفق می کنه. فیلمنامه نویس در شاخ برگ دادن فیلنامه و رسیدن به جزئیات فیلم بسیار عالی عمل کرده.
اما اوج نقطه قوت فیلم دو عنصر هست: بازی جنیفر لارنس + کارگردانی.
طبعا بازی مثل هر فیلم بیوگرافی، این فیلم هم کل بار بازیگریش بر دوش بازیگر نقش اول یا همون جنیفر لارنس هست. که بی نظیر و دقیقا مطابق ایده آل و اون طوری که باید باشه بازی می کنه. از همون اولین ثانیه مخاطب با جنیفر لارنس همزاد پنداری عمیق می کنه؛ با شادیش شاد میشه و با ناراحتیش غصه می خوریم. کارگردانی فیلم هم با کمک نویسندگی خوبش بی نظیر عمل می کنند طوری که فیلم به هیچ وجه قابل پیش بینی نیست، مدام مسیر فیلم در حال نوسانه و ما رو هم بالا و پایین میبره، مدام اتفاق بد می افته و پشتش اتفاق خوب می افته و اصلا نظری نمی تونیم بدیم که کجا پایان کاره. رویداد به شدت باور پذیر هستند و با احساسات مخاطب بازی می کنند.
ویژگی و امتیاز مهم دیگر این فیلم که من مجاب کرد امتیاز 9 بهش بدم، این فیلم بسیار الهام بخش هست. بسیار به مخاطب شوق و انگیزه و شور برای حرکت و پیشرفت میده. خود من تا چند روز پس از این فیلم انرژی مضاعف داشتم و از داستان فیلم لذت می بردم. ضمن اینکه در این فیلم جنیفر لارنس برای آخرین بار ثابت کرد که یک بازیگر خوشگل و هات و سوسول نیست و واقعا سوپر استار نسل جدید سینمای جهانه و من با این فیلم علاقم بهش به اوج رسید و تبدیل به یکی از بازیگران محبوبم شد.
در کل فیلم بسیار کاملی هست و مجموعه عوامل دست به دست هم دادند و این فیلم خیلی خوب را رقم زدند. ممنونم از جنیفر لارنس و کارگردان قوی فیلم Joy
دیدگاهتان را بنویسید