مقایسه دهه 80 و 90 سینمای ایران

سینمای ایران در دهه 80 و 90، کاملا متقاوت و حتی متضاد هم بود.

غالب فیلمهای هر دهه کاملا شبیه هم بودند. فیلمهای پرفروش هر دهه هم مثل هم بودند.

در واقع هم تمایل فیلمسازی به اون سبک بود و هم سلیقه مردم! یعنی سلیقه مردم در این 2 دهه خیلی عوض شد.

در اینجا شرح میدم:

دهه 80

در دهه 80، فیلم های “کمدی” توی بورس بودند که اکثرا هم با موضوعات مبتذل و سخیف بودند.

سوپر استارهای این دهه مثل امین حیایی، محمدرضا گلزار، جواد رضویان، علی صادقی، بهنوش بختیاری، مسعود ده نمکی و … بودند.

فیلمهای شاخص این دهه مثل کما، آتش بس، اخراجی ها و … بودند.

دهه 90

اما در دهه 90، فیلم های غالب فیلمهای درام و تراژدیک شدند. پرفروش ترین فیلمها اینها شدند و تمایل مردم به این سبک فیلمها شد.

شروع کننده و معمار سینمای دهه 90 ایران بی شک اصغر فرهادی بود که با جدایی نادر از سیمین استارتش رو زد.

فیلمهایی که اکثرا با موضوع مرگ/اعدام شروع میشن. پر از شوک هستند. اکثرا هم جلوه تاریک جامعه ایران رو نشون میدن برعکس فیلم های دهه 80.

سوپر استارهای این دهه مثل ترانه علیدوستی، پیمان معادی، لیلا حاتمی، نوید محمدزاده، طناز طباطبایی، اصغر فرهادی، پریناز ایزدیار و …

فیلمهای شاخص این دهه مثل جدایی نادر از سیمین، ابد و یک روز، متری شش و نیم، لاتاری، مغزهای کوچک زنگ زده و … بودند.

نظر من

به نظر من، سیمای ایران و سلیقه مردم در دهه 90 بینهایت پیشرفت کردند.

سینمای دهه 80 که یک سینمای سخیف و سبک و مبتذل پوشالی بود که البته مردم هم می پسندیدند، در دهه 90 بسیار متحول شد. سلیقه مردم و سینما پخته شدند و به بلوغ حرفه ای رسیدند.

این بلوغ سینمایی رو به همه جامعه سینمایی و مردم کشورم تبریک میگم.