امسال تصمیم گرفتم که قبل از شروع عید نوروز (93) همه فیلمهایی که نامزد یا برنده اسکار 2014 بودن رو تماشا کنم.
سال 92 که مصادف با تموم شدن دانشگاهم بود ، از نظر سینمایی و فیلم دیدنم سال خیلی خوبی برام بود و تونستم فیلمهایی که حتی برای سالها دلم می خواست ببینم شون و فرصت نمیشد، بلاخره تماشاشون کنم.
این 2-3 روز و شب فیلم دوازده سال بردگی (12 years a slave) رو تماشا کردم. تعجب نکنید لطفا من اشتباه نگفتم و درست گفتم که 2-3 روز این رو تماشا کردم!
حقیقتا انقدر این فیلم کسالت بار و یک نواخت و سطحی بود که 2 بار هنگام تماشای این فیلم خوابم برد!!!
مراسم اسکار که 2-3 هفته پیش برگزار شد این فیلم به عنوان بهترین فیلم سال 2014 انتخاب و برنده شد. و منم با کلی شوق و ذوق نشستم این فیلم رو ببینم و احتمال می دادم حتما کلی لذت می برم. اما ذهی خیال باطل …
من به سازندگان این فیلم ضعیف فحش نمیدم چون بلاخره فیلم شونو ساختن، فحشامو به مسئولین اسکاری میدم با این سیاست … شون که انقدر به فیلمای سطح پایین اقتباسی اهمیت میدن.
این فیلم یه فیلم بسیار متوسط و معمولی بود. اولا چون فیلمنامه اقتباسی داشت اصلا جذابیت و روایت خاصی نداشت و فقط قصه ماجراهای یه برده رو نشون داد. بدون هیچ جذابیت خاصی. خاک بر سرتون
بر پدر و مادرتون ای مسئولین اسکار لعنت که انقدر به فیلمای اقتباسی و بیوگرافی محل ندید و الکی بالا نکشید شون بی شرفا !!!!
پدر مردمو در اوردید انقدر توی این سالها فیلمهای اقتباسی رو نامزد و برنده جایزه اسکار کردید.
امسال بهترین فیلم یه فیلمر اقتباسی شد (دوازده سال بردگی)، سال قبلم باز بهترین فیلم یه فیلم اقتباسی شد (Argo) که حالا باز آرگو انصافا واقعا جذاب بود و خوب بود. همون سال باز یه فیلمای کاندید فیلم مشت زن (Fighter) بود که اینم باز یه فیلم اقتباسی و حوصله سر بر بود. چند سال قبل ترم یه فیلمای مهم کاندید اسکار فیلم Milk بود که باز اونم اقتباسی و کسالت بار بود.
نمی دونم چرا هالیوود این سیاستو داره که انقدر فیلمای اقتباسی رو بالا می کشه. تنها فیلمای اقتباسی که در این چند سال واقعا خوب بودن Argo و Captain Philips بودند بقیه همه از دم خیلی کسالت بار و معمولی و حوصله سر بودند.
فیلم 12 سال بردگی هیچ پیامی اصلا نداشت، زیبایی ظاهری و جذابیت هم نداشت. پس حین تماشای یه فیلم دلمون به چی باید خوش باشه؟
خیلی طوطی وار ماجراهای یه برده رو فیلم کردند تازه ماجراهای خاصی هم مثل فیلم کاپیتان فیلیپس نبودند بلکه ماجراهای خیلی معمولی بودن که توی هزار تا فیلم تا حالا دیدیم. مثل شلاق زدن برده ها … آخه این چیه که توی فیلم مدعی اسکار می سازن؟
تنها پیام این فیلم این بود که برده داری بد است !!!
خب پفیوزا این فیلم مناسب 50 یا 100 سال پیش بود که هنوز افکار نژادپرستی وجود داشت نه دیگه الان که همه مردم قانع شدند بین نژاد و زنگ تفاوتی نیست و ملاک انسان بودنه. این فیلم فیلم خوبی بود ولی 50 سال دیر ساختنش !!!!
==================================
یک فیلم بسیار معمولی و متوسط بود. تنها نکات مثبتش بازی هنرپیشه نقش اولش بود که واقعا خوب بود و دوم هم موسیقی تقریبا خوب فیلم بود که هانس زیمر ساخته بودش که البته اینم از شاهکارهای قبلی هانس زیمر خیلی فاصله داشت.
دیدگاهتان را بنویسید