اولین فیلمی که میشه گفت صابر ابر در سینما جدی بازی کرد و واقعا خوش درخشید فیلم “دایره زنگی” که سال 86 اکران شد بود. چقدر هم فیلم بسیار عالی و پرپیمانی بود. در اون فیلم ما به عنوان یک بازیگر جدید و غیرمعروف می شناختیمش ، هم از خود فیلم خیلی لذت بردیم هم بازی صابر ابر خیلی به فیلم کمک کرد. که البته در اون فیلم نادیده گرفتیمش (خودم رو میگم) چون هم فیلم خیلی خوب بود و صابر ابر تحت سایه فیلم قرار گرفت هم اینکه احتمال می دادیم این هم جز بازیگرهای یکبار مصرف باشه. توی این فیلم به شدت نقش یک جوان ساده که خیلی ساده عاشق دختری میشه و ساده لوحانه کلاه سرش میره رو عالی بازی می کنه.
یکی از فیلمهای دیگرش هم که اصلاااا به چشم نیامد “درباره الی” بود که خب هم نقشش کوتاه بود هم در سایه سوپراستارهای مطلق کشورمون قرار گرفته بود.
اما فیلم بعدی که صابر ابر خودش رو ثابت کرد فیلم “اینجا بدون من” بود. باز هم فیلمی بسیار عالی و راجب سینما و یکی فیلمهای مورد علاقه خودم. توی این فیلم همراه با پارسا پیروزفر به سینما میرن، یک جوانی هست که عاشق سینما رفتنه (مثل خودم، همزاد پنداری باهاش کردم). صحنه هایی که در سینما فیلم می بینه و دهنش از معجزه سینما باز می مونه و مبهوت می مونه بی نظیر بازی کرده. در این فیلم یقین پیدا کردم که این صابر ابر فرای از بازیگران جدیدیه که یک روز میان و فرداش محو میشن.
آخرین فیلمی هم که ازش دید که باز بی نظیییییر بازی کرد فیلم “همه چیز برای فروش” بود که معجزه می کنه با این بازیش.
بدون ذره ای تردید امروز صابر ابر یکی از سوپراستارهای سینمای کشورمون هست که با شایستگی تمام موقعیت فعلیش رو بدست آورده. کاملا لیاقت موفقیت و مشهوریت الانش رو داره. قطعا هم یکی از بازیگران مورد علاقه خودم هستش که در هر فیلمی بازی کنه حتما اون فیلم رو تماشا می کنم.
دوستت داریم صابر ابر، بهت افتخار می کنیم، و برای موفقیت روز افزونت دعا می کنیم …
دیدگاهتان را بنویسید