خاک بر سرت بهنوش بختیاری

با اطمینان میگم در سینمای امروز کشورمون بازیگری سخیف تر، مبتذل تر، فیلم فارسی تر، بی هنر تر، ضد هنرتر، نجس تر، و فاجعه تر از بهنوش بختیاری نداریم.

چند روز پیش توی آگهی های سینما، تریلر فیلم “پا تو کفش من نکن” رو دیدم که بهنوش بختیاری در اون بازی می کرد. از تریلر مشخص بود که فیلمی آبگوشتی و بی ارزش و فیلم فارسی و سبک است. یک کمدی تکراری و بی مایه. اما چیزی که نظرم رو در این فیلم جلب کرد حضور بهنوش بختیاری بود.

بهنوش بختیاری در سریال های مهران مدیری (شب های برره) پا به عرصه سینما و تلویزیون گذاشت. تقریبا به جز همون اولین سریال هایش با مهران مدیری، بقیه کارهاش تماما در جاده خاکی و مبتذل بودند. به عبارت بهتر، بهنوش بختیاری استعداد شدیدی در پیدا کردن فیلم های بی ارزش و ضدهنری داره.

با قاطعیت میگم که بهنوش بختیاری و امثالش برای سینمای کشورمون حکم خائن هستند.

نقش بهنوش بختیاری در سینمای دهه 80

سینمای دهه 80 زمانی بود که فروش فیلمها هنوز نسبتا خوب بود. که ناگهان تعداد فیلمهای تولیدی (کمیت) در طی چند سال به شدت بالا رفت. فیلم های کمدی فیلمفارسی و کاملا با داستان های تکراری و مهمتر ، با تعدادی بازیگر خاص. یعنی 4-5 بازیگر کمدی بودند که در چندین و چند فیلم در کنار هم بازی می کردند. یکی از این بازیگرها بهنوش بختیاری بود. موارد دیگر مثل جواد رضویان، فتحعلی اویسی، رضا شفیعی جم و مریم امیر جلالی بودند.

یادمه یک بار در مجله دنیای تصویر، یک صفحه طنز نوشته بود که: “مواد مورد نیاز جهت سایت یک فیلم ایرانی”. که در اون صفحه نام و عکس این چند بازیگر رو گذاشته بود. چون فیلم های اون مقطع فیلمهایی بودند که واقعا هیچ چیز دیگه ای به جز اون بازیگرها نداشتند. یعنی نه داستان، نه محتوای هنری و اخلاقی و نه هیچی. ضمن اینکه این 4-5 بازیگر در اکثر فیلمهای اون دوره مشترک بودند.

اون فیلمها به قدری سخیف و بی ارزش بودند که به شدت مردم رو از سینمای کشورمون زده کردند و به طوری که در باعث شد در اوایل دهه 90، بزرگترین رکود سینمای کشورمون در کل تاریخش به وجود بیاید. کم مخاطب ترین سالهای سینمای کشورمون در سالهای اوایل 90 بود که مهمترین دلیلش همون فیلم فارسی های سخیف بودند. در اون سالها سینماهای زیادی ورشکست شدند و سینمای جدیدی هم ساخته نمیشد (برای مثال در اصفهان). یکی از تهیه کنندگان بارز این فیلمهای بی ارزش داریوش بابایی بود که اصفهانی هم هست.

به عبارتی، سیاستهای فیلم سازی (کمیت بالا، کیفیت پایین) آن فیلمسازان و بازیگران از جمله بهنوش بختیاری، باعث سقوط سینمای کشورمون شد.

اوضاع سینمای ایران در اواسط دهه 90

خوشبختانه با یاری خداوند و تلاش سینماگران هنرمند مون، از اوایل دهه 90 موج جدیدی از فیلمهای ارزشمند و پرهنر به راه افتاد. که سردم دارشان آقای اصغر فرهادی بود. سینمای کشورمون یک مرتبه آثاری فاخر و هنری و ارزشمند هم تراز با سینمای جهان و هالیوود تولید کرد. که این رویه باعث شد از اواسط دهه 90 ، سینمای ایران مجددا زنده بشه و حتی پرفروش ترین فیلم های تاریخ ایران هم در این سالها رقم بخوره.

برای مثال در اصفهان، سال 94 سینما فلسطین با ظاهر مجلل بازگشایی شد. یا سال 95 پردیس سینمایی چهارباغ (اولین پردیس اصفهان) افتتاح شد.

نکته جالب اینجاست که در دهه 90، اون بازیگران سخیف و بی ارزش (امثال بهنوش بختیاری) در این سالها کاملا بیکار بودند و در هیچ فیلمی ظاهر نشدند. و در عوض بازیگران هنرمند واقعی در بورس بودند مانند ترانه علیدوستی، صابر ابر، پریناز ایزدیار و …

امروز امثال بهنوش بختیاری

بهنوش بختیاری و امثال اون، این روزها خیلی درگیر فضای مجازی و شبکه های اجتماعی هستند. که طبیعیه، بازیگرانی که هیچ هنری ندارند و فیلمی هم بهشون پیشنهاد نمیشه و بیکار هستند این روزها در اینستاگرام خیلی فعال هستند. بهنوش بختیاری با 6 میلیون فالوور اینستاگرام که پرطرفدار ترین بازیگر در اینستاگرامه!!!

یعنی از هنرمندانی مثل ترانه علیدوستی و پریناز ایزدیار بیشتر!!! که البته پر واضحه بسیاری از این فالوورها رو خریده و واقعی نیستند.

نمونه دیگر، سحر قریشی هست. یک بازیگر بی هنر و سخیف دیگر سینمای ایران. که دقیقا همون رویه دهه 80 بهنوش بختیاری رو در پیش گرفته. سالی 10 تا فیلم بازی می کنه (درحالیکه بازیگران هنرمند مون سالی 2-3 فیلم بازی می کنند) که همه فیلمها مشابه، فیلم فارسی، بی ارزش و بی داستان هستند. اتفاقا سحر قریشی دومین رتبه تعداد فالوورهای اینستاگرام رو با 5.8 میلیون فالوور داره.

خواهشم از امثال بهنوش بختیاری

امثال شما (خطاب به بهنوش بختیاری) یک بار در دهه 80 ، باعث مردن و قتل سینمای کشورمون شدید. مردم رو از سینما بیزار کردید. هم سینما رو نابود کردید و هم خودتون نابود شدید و در چشم مردم تبدیل به بازیگرانی ارزان و بی ارزش شدید.

الان بعد از یک دهه، خدا رو شکر سینمای ایران دوباره جان و رونق گرفته که به خاطر تلاشهای هنرمندان واقعی و باسواد سینمای کشورمون بوده.

خواهش می کنم ازتون این بار دیگه با رویه غلط قبلی تون، به سینمای کشورمون ضربه نزنید. کیفیت رو فدای کمیت نکنید. یا اصلا فیلمی بازی نکنید، یا در انتخاب هایتان گزیده تر کنید. در هر فیلم سخیف و بی ارزشی بازی نکنید. چون این رویه غلط نه تنها خودتان را نابود می کند (کما اینکه بسیاری از بازیگران را نابود کرد مانند جواد رضویان، رضا شفیعی جم، امین حیایی و …) و هم باعث افول سینمای کشورمان می شود که مدتی است به روزهای اوجش برگشته.

آرزوی موفقیت روزافزون برای سینمای ایران و هنرمندان واقعی کشورمان