فصل 4 سریال رو که قبلا نوشتم بسیار ناامید کننده و ضعیف بود و انتظار من از 5 هم همین بود که اینم ضعیف باشه و دیگه تماشای این سریالو کنار بذارم و ادامش ندم.
این پست راجب نیم فصل اول 5 هست یعنی 8 قسمت اولش.
چند قسمت اولشو دیدم اصلا شوکه شدم و اصلا انتظارشو نداشتم که انقدر سطح بالا و عالی باشه.
با اینکه 8 قسمت رو در 3 روز دیدم اما بر خلاف سنت گذشته خ بهم چسبید و لذت بردم.
قسمت اولش بعد مدتها زمانی که ریک و پسرش به بچه نوزادشون میرسن اشکم در اومد و گریه کردم.
هر 8 قسمت بدون استثنا حداقل 2-3 تا شوک شدید بهم وارد کرد که انگشت به دهنم کرد.
بازی بازیگرا همه به طور قابل توجهی در این فصل بهتر شده بودن به خصوص ریک و شخصیت از درون خشمگینش فوق العاده بود.
کارگردانی این نیم فصل هم بسیار بهتر از فصول قبل بود و فیلم یکنواخت نبود.
اما مهمترین قوت این نیم فصل بی تردید فیلم نامه اونه که محشر شده و از همه فصول سریال بهتر بود. برای مثال فصل 4 اصلا فیلمنامه نداشت و فیلم همش مثل هم و بی داستان خاصی بود. اما این نیم فصل فقط هیجان داستانیش (به غیر از جذابیتهای ظاهری) آدمو متحیر می کرد و اصلا نمیشد آخر اپیزودها رو حدس زد و مدام شوک وارد میشد.
بی تردید این فصل بهترین فصل TWD بود و جزء بهترین سریالایی بوده که دیدم و بهش امتیاز 9 رو میدم.
بازیگران جدید هم که اضافه شدن یعنی پلیس های زن ، بسیار جذاب و گیرا بودن.
امیدوارم نیم فصل دوم فصل 5 هم همین طور موفق باشه.
دیدگاهتان را بنویسید