امروز بعد از مدتها برای اولین بار فیلم ماتریکس (The Matrix) رو قسمت شد دیدم. واقعیتش اصلا فکر نمی کردم از این فیلم انقدر خوشم بیاد و منو جذبم کنه.
همیشه می ترسیدم و تردید داشتم که این فیلمو تماشا کنم چون می دونستم تخیلی هست و طبق معمول منم از فیلمهای تخیلی خوشم نمیاد.
اگر کسی به دنبال یه فیلم بسیار با هیجان بالا که داستانی قوی و منسجم داشته باشه طوری که نه بفهمید وقت چطور می گذره و هم ذهن تون شدید درگیر داستان فیلم بشه، این فیلم گزینه عالی ایه.
کارگردانی این فیلم به نظرم مهمترین عنصر موفقیت این فیلمه. بسیار عالی و بدون هیچ نقصی کار کرده. تقریبا 30 دقیقه اول فیلم شاید کمی حوصله سر بر باشه اما بعدش واقعا نمی فهمید چطور فیلم تمام شد.
جلوه های ویژه این فیلم بسیار خارق العاده در اومدند و با اینکه فیلم محصول 1999 هست به جرات تا به امروز یاد ندارم که در فیلمی انقدر از جلوه های ویژه اش لذت برده باشم. جلوه های ویژه اش هم ظاهری هم منطقی خیلی با عقل جور در میومد.
بازیگرهای فیلم خیلی عجیب عالی انتخاب شده بودند و casting فیلم عالی بود.
طراحی لباسها هم یکی دیگر از نقاط قوت این فیلم بود. چقدر لباسهای عالی (بارونی های مشکی) همراه با عینک دودی بسیار اسپرت که طراحی شدند عالی تاثیر می ذارند و بی شک مد و فنش این فیلم توی دنیا یه استایل خاص شناخته میشه.
هر 3 بازیگر اصلی فیلم هم عالی در نقش شون فرو رفتند. نئو (کیانو ریوز) که خیلی زیاد نقش یه انسان پاک و جذاب و پرتلاش رو نشون میده. تیرتینی هم نقش یه دختر بی باک و جدی و هات و س.کسی رو عالی ایفا می کنه و مورفیوس هم نقش یه فرد ریش سفید و عاقل و فداکار رو.
اصلا قبل از تماشای این فیلم فکر نمی کردم پس از تماشا انقدر انرژی بگیرم و به وجد بیام در اون حدی که حالشو داشته باشم و بخوام براش پستی در بلاگم بنویسم.
در کل فبلم عالی بود بهش امتیاز 9 دادم.
دیدگاهتان را بنویسید