در کشور ما همه چیز سلیقه ایه. اعمال قانون سلیقه ایه، مدیریت پیشبردی هم سلقیه ایه.
سلیقه ایه یعنی اینکه نفر یا اون شخص مدیر وقتی عوض بشه همه اینها هم عوض میشه. دول قبلی یه کاری می کنه و جز افتخاراتش محسوب میشه، دولت بعدی همون کارو لغو می کنه باز اینم جز افتخاراتش محسوب میشه یا بلعکس. مسخرس می دونم ولی در کشور ما همین طوره.
توی این پست موضوع شبکه های صدا و سیما هست. زمانی که رئیس صدا و سیما آقای ضرغامی بود با هیاهو و تبلیغات خیلی زیاد اومدن و نزدیک 10 تا شبکه تلویزیونی جدید افتتاح کردند و این تعداد رو جزء افتخاراتشون حساب کردند. همون زمان منتقدین بسیاری انتقاد می کردند و برای مثال آقای رضا رشیدپور رو یادمه میگفت تعداد کارمندان این شبکه ها از تعداد بینندگان شون بیشتره !!! خب این حرف خیلی تیکه بزرگی بود ولی حقیقت داشت و کسی بهش اهمیتی نداد.
امروز بعد تقریبا 2-3 سال در دوره رئیس جدید صدا و سیما، همون کانال ها رو کاهش دادن و به قول خودشون ادغام کردند. دلیلش هم بالا بردن کیفیت برنامه هاشون هست.
منبع خبر: سایت تابناک باتو
واقعا مسخرست. در کشوری و نظامی که نقد مدیر هیچ هیچ هیچ جایگاهی نداره این اتفاقات میفته. الان این چند سال این تعداد شبکه با هزینه هنگفت و دولتی کار کردند که هیچ بیننده ای هم نداشتند، چه کسی پاسخگوی این همه ضرر مالی و زمانی هست؟ اینکه ما مدام داریم عقب گرد می کنیم، یه زمان و هزینه ای رو صرف می کنیم و باز بر می گردیم سر خونه اول مون، هیچ صاحابی نداره این مملکت که شاهد چنین عقب گردهایی هستیم. تا وقتی افراد و انسانها در کشور ما قانون و مقدس باشند همینه. در کشورهای پیشرفته همه افراد زیر قانون هستند و قانونه که حکومت می کنه. اما در کشور ما قوانین کاملا غلط و مبهم هستند، در نتیجه افراد سوار با قانون میشن. و این هم میشه وضعیت یک کشور جهان سومی به نام جمهوری اسلامی ایران.
دیدگاهتان را بنویسید