وبسایت شخصی بابک بدریان

سریال شهرزاد

نقد سریال شهرزاد

به طور کلی سریال بسیار سطح بالا و بدون نقصی هست که تک تک عوامل و عناصر این سریال کار شده و عالی هستند. این سریال همه چیز داخلش داره و چند ژانره ست. عاشقانه، سیاسی، اجتماعی، خانوادگی و جنایی اکشن. همه ژانرها رو هم به نحو عالی از آب در اورده. سریال پره از سوپراستارهای نسل های قبل و نسل فعلی کشورمون که فقط نام این بازیگران هم برای جلب توجه به این سریال کافیه: شهاب حسینی، ترانه علیدوستی، علی نصیریان، ابولفضل پورعرب، جمشید هاشم پور و … . اون قدر سریال خوش ساخت ساخته شده که در تمام لحظات شما همراه شخصیتهای سریال همزادپندازی می کنید و اون باورپذیر هستند که اصلا فکر نمی کنید دارید فیلم تماشا می کنید.

خلاصه داستان رو بهش اشاره نمیکنم هم اکثرا دیدیم سریالو و هم خلاصه داستان رو در همه سایتها نوشته. تا 5 قسمت اول مقداری سریال کند پیش میره و زمانهایی کسالت بار میشه، اما از قسمت 6 ام که شهاب حسینی و ترانه علیدوستی ازدواج می کنن، دیگه هیجان شدید سریال به همراهش شروع میشه.

اما ساخت فیلم؛ مهمترین عامل موفقیت فیلم از نظرم شخصیت پردازی بی نظیر فیلم هست که در پست چرا سریال شهرزاد یک سینمای مدرن است؟ راجبش مفصل نوشتم.

فیلمنامه سریال هم کلیتش خیلی خوب و جذابه. اما چیزی نادر و عالیش کرده تلفیقش با تاریخه. برده یک رابطه عاشقانه به زمان 28 مرداد سال 1332. اما هنر کارگردان و فیلنامه نویس در روابط عاشقانه و مرتبط کردن شون با کودتای 28 مرداد هست و البته اشارات غیرمستقیم به زمان فعلی کشورمون.

کارگردان اخلاق و شرافت سیاسی رو کاملا رعایت کرده. حرفهای جیره خوری نظام کشورمون رو اصلا نزده؛ بی تردید به همین دلیله که انبوه بازیگران مشهور کشورمون حاضر شدند در این سریال شرکت کنند. سریال کاملا از جریان دکتر مصدق حمایت می کنه و حتی به شاه هم مستقیم انتقادی نکرده بلکه از تعدادی درباری ها انتقاد می کنه. از بعد سیاسی کارگردان کاملا اخلاق را حفظ کرده و تحریف تاریخ نکرده.

بازیها همگی بدون استثنا خیلی خوب هستند و هیچ کدوم از بازیگرها ریپ نمیزنه و سریال نقطه ضعفی در بازیگرانش نداره. بهترین بازی ها رو هم به نظرم پریناز ایزدیار (بازیگر نقش شیرین، به خصوص نقشش در حالت مستیش فوق العاده و ماندگار بود)، مصطفی زمانی (فرهاد) و مهدی سلطانی (هاشم، پدر فرهاد) و علی نصیریان  (بزرگ آقا) داشتند.

موسیقی متن هم بعد از چند قسمت بسیار عالی و متناسب میشه و به سریال خیلی کمک می کنه. هم موسیقی هایی که در طول قسمتها و اتفاقات پخش می شدند، بسیار به خوبی اون احساس لازم درباره اون اتفاق رو به مخاطب منتقل می کردند. همچنین 2-3 آهنگ تیتراژ پایانی هم بسیار متناسب با جو سریال بودند. به خصوص شعر آهنگهای محسن چاووشی غیر تاثیر گذار بود.

این سریال در تک تک اهدافی که داشته موفق بوده. روابط عاشقانه رو بسیار عالی به تصویر کشیده و بیننده کاملا باشون ارتباط برقرار می کنه. روابط پدر و پسری، پدر و دختری و … هم بسیار واقعی و باورپذیر ساخته شدند. برای مثال از روابط خیلی قوی و زیبای این سریال رابطه پدر فرهاد با فرهاد هستش که از همون قسمتهای اول می بینیم پدرش چطور با دلسوزی تمام دنبال پسرشه، نصیحتش می کنه، مواخذه پدرانه اش می کنه و …

سریال خیلی تاکید داره بر رعایت اخلاق و شرافت. شهرزاد با اینکه عاشق فرهاد بود و به اجبار تن به ازدواج با قباد داد، اما کاملا تعهد ازدواج خودشو حفظ کرد و دست از پا خطا نکرد. نکته خیلی مهم، کمک های شخصیتها و در کنار هم بودن هایشون در لحظات سخته که فیلم خیلی روش تاکید داره. خب این سریال تراژدی هست و پره از اتفاقات تلخ که برای اشخاص میفته. مدام خیلی قوی و پراحساس شاهد این هستیم که چطور دوستان بهم یا اعضای خانواده در کنار هم، به یکدیگر کمک می کنن، دلداری میدن، برای مشکلات هم گریه می کنن، و در لحظات سخت در کنار هم می مونن. واقعا این لحظات سریال به عمق روان و احساس بیننده نفوذ می کنن و درس اخلاق خوبی القا می کنند.

این سریال بسیار هم دیالوگ محور هست. واقعا در اثری چه ایرانی چه هالیوودی انقدر دیالوگ های قوی ندیده بودم. بسیار شاهد دیالوگهای خیلی کار شده و باهوشی بودیم که درس اخلاق و انسانیت میدن چه در زمینه فردی چه سیاسی و اجتماعی. به جرات ادعا می کنم که دیالوگ های این سریال یک کلاس درس هستند.

این سریال توی همه ژانرهای شاملش خیلی موفق عمل کرد. خب ژانر اولش که عاشقانه و درام هست هیچ بحثی درش نیست بسیار تاثیر گذار، باور پذیر و احساسی هست که با عمق احساس و روان بیننده بازی می کنه. حتی ژانر اکشن و پلیسیش هم بسیار با ظرافت درست شدند. هم بسیار هیجان انگیز و هم باز بسیار باور پذیر و به دور از اغراق. برای مثال به نظرم بهترین قسمت این سریال قسمت 20 اش بود که اکشن بسیار قوی ای داشت، بیننده استرس و هیجان شدیدی رو تحمل می کنه.

لایه نازک کمدی سریال خیلی خیلی خیلی هوشمندانه و ظریف و طبق اصول قرار داده شده که باز اینم هنر کارگردان رو نشون میده. نه اون زیاده که بیننده رو از حال و هوای درام سریال خارج کنه و نه لوثه که بیننده زده بشه از سریال. برای مثال رابطه اصغری شاگرد آقا هاشم با دختر آقا هاشم طنز جالب و دلنشینی هرچند اندک داره.

در کل کارگردان با هنرش اصلا اجازه نمیده که سریال راکد و یکنواخت بشه، مدام حال و هوای سریال رو تغییر میده و شوک های مختلف به بیننده وارد می کنه. اصلا کارگردان بیننده رو به حال خودش رها نمی کنه و مدام با احساس و فکرش بازی می کنه. حسن فتحی کارگردان فیلم بی نظیر و بی نقص این اثر رو درست کرده


منتشر شده

در

توسط

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *