مقایسه حرکت ترانه علیدوستی و مریلا زارعی

این روزها این خبر بسیار داغ است که خانم ترانه علیدوستی پس از جایزه فیلم “فروشنده” در جشنواره فیلم کن. صحبتی جنجالی در صفحه اینستاگرام خود کرده و خودش را یک فمینیست معرفی کرده و از اون دفاع کرده.

در عوض چندی پیش هم خانم مریلا زارعی در پیامش صحبتی راجب حمایت از شهدا و مادران شهدا داده بود. من قصد دارم این دو حرکت این دو بازیگر زن مشهور کشورمان را مقایسه کنم.

حرکت ترانه علیدوستی

حتی کنفرانس خبری فیلم شان هم روی عکس نماد فمنیسم را روی دستش خالکوبی کرده بود:

متن کامل اینستاگرام این پیام را می توانید از خود صفحه اصلی ایشان بخوانید.

من این دیدگاه خانم علیدوستی رو کاملا موافقش هستم که گفته فمینیسم چیزی که نیست که حکومت ما طی سالها توسط رسانه های خودش به خورد ما و مردم داده، بلکه فمینیسم یعنی برابری زن و مرد. که فکر نمی کنم کسی در قرن 21 مخالفش باشه.

==================================================

حرکت مریلا زارعی

اما آن روی سکه، جشنواره فیلم فجر 2 سال قبل بود (فکر می کنم) که خانم مریلا زارعی بعد از اینکه برنده جایزه شدند (برای فیلم شیار 143 که درباره یک مادر شهید بود) و به روی سکو آمدند که جایزه شان را تحویل بگیرند، موقع سخنرانی اش به تماشاگران و مهمانان گفت :((لطفا به احترام مادران شهیدان سرزمین من بلند بشید و …)) به طور کلی از مادران شهدا و شهدا در سخنرانی اش تعریف و تمجید کرد. (منبع و جزئیات بیشتر)

==================================================

نظر و مقایسه من

هر دو بازیگر یک حرکت اجتماعی انجام دادند که موضوع شون کاملا متفاوت و بعضا متضاد هم هم هستند.

مریلا زارعی از موضوعی دفاع کرده که کاملا همیشه حرف و عقیده حکومت مون بوده طوری که هیچ نظام و حکومتی در دنیا انقدر حرف از شهداش نمیزنه و مدام از رسانه های مختلف خودش برای شهدا تبلیغ می کنه، مراسم های با هزینه های هنگفت برگزار می کنه، اسم میادین و خیابانها را اسم شهدا می ذاره، به خانواده های شهدا مزایای بسیار مثل کنکور و استخدامی های سهمیه ای میده و … ؛ هچنین این حرفش در راستای نظر عوام و توده مردم هست. یعنی همه می دونی هر کسی این حرفو بزنه و از مادر شهدا و شهدا تعریف کنه همه مردم براش دست می زنن و تشویقش می کنن.

اما حرف علیدوستی کاملا برعکس بود. از فمینیسم دفاع کرده که حکومت ما همیشه مخالف شدید اون هست و فمینیست ها رو مزدور آمریکا و غرب معرفی می کنه و هیچ کسی هم جرات نداره راجب این مسئله صحبت کنه چه برسه به اینکه دفاع کنه !!! تهمینه میلانی با اون همه ادعاش که کارگردان هم هست همیشه میگه من فمینیست نیستم و به من مارک می چسبونن! ضمن اینکه نظر توده و عوام مردم هم به فمینیسم کاملا منفی هست و اون رو بد و غیراسلامی می دونن.

حرف هر دو بازیگر صحیح هست و من کاری به خود حرفشون ندارم بلکه حرکت و اقدام این دو بازیگر رو نقد می کنم.

حرکت خانم زارعی کاملا چاپلوسانه و حقیرانه بود. حرفم خطاب به زارعی اینه: تو خجالت نمی کشی اسم خودتو هنرمند می ذاری بعد میای برای چاپلوسی عین حرفهای حکومت و نوچه هاشون رو تکرار می کنی؟ حرف تو درسته و شهدا باید عزیز باشن. اما مگه الان نیستن که نیاز به حرف تو باشه؟ کم از هر 10 تا فیلم نصفش راجب شهداست و اسم همه خیابونها اسم شهداست و هر ماه شاهدیم شهدای جدید کشف می کنن و براشون مراسم می گیرن و تو بوق و کرنا می کنن؟ در جامعه امروز ما حمایت از شهدا خیلی بیشتر از چیزیه که باید باشه و مردم دارن زده میشن، و تو برای چاپلوسی این حرکت رو کردی. ضمن اینکه بزدل و ترسو هم بودی که مبادا حرفی بزنی که عوام مردم بدشون بیاد.  عاشق اینی که مردم برات سوت و کف بزنن و با حرفهای شعاری محبوب جماعت عوام بشی.

اما حرکت علیدوستیه که مردانگی و ازخودگذشتی داره. اولا چاپلوسی نمیکنه و حرفی رو نمیزنه که حرف مسئولین کشوره. دوما موضوعی رو مطرح می کنه که دغدغه امروز جامعه است یعنی برابری حقوق زن و مرد. سوما کاملا برخلاف نظر حکومت هست و حتما براش دردسر درست میشه. چهارما و مهمتر اینکه توده و عوام مردم نظرشون راجب حرکت این منفی بوده و هست. توده و عوام مردم معمولا ایرادات فرهنگی دارن و این وظیفه خواص و قشر فرهنگی هست که اونها رو اصلاح کنن. علیدوستی می دونست اگر این حرفو بزنه عوام مردم ازش بد میگن، اما اون قدر شجاعت و ازخودگذشتگی داشت که گفت کار درست رو باید انجام داد ولو اینکه مردم بد بگن. باید در جهت اصلاح جامعه قدم برداشت ولو اینکه به قیمت تخریب خودمون تموم بشه!

هنرمند واقعی ترانه علیدوستیه که با اینکه به ضررش تمام شد و این رو می دونست، اما حرفی رو زد که برای اصلاح جامعه نیاز بود هر چند به قیمت کم شدن محبوبیتش بین مردم و مخالف پیدا کردنش تمام شد. اما شاهین نجفی واژه خوبی رو وارد ادبیات کشورمون کرد “هنربند“! خانم مریلا زارعی تو عین مصداق واژه هنربند هستی. یعنی جامعه و کار فرهنگی اصلا هدفت نیست، بلکه منافع شخصیت و معروفیت و محبوبیت خودته که برات مهمه.

مرسی از ترانه علیدوستی هنرمند واقعی کشورمون …