توی این پست راجب 4 فیلم اول ریتمن یعنی به ترتیب Thank you for smoking و Juno و Up in the air و young adult صحبت می کنم و راجب فیلم آخرش Labour Day صحبت نمی کنم. قبلا هم درباره تفاوت 4 فیلم اول با فیلم آخر ریتمن در پست مقایسه فیلم Labor Day با فیلمهای قبلی جیسون ریتمن توضیح دادم.
پس همه این پست درباره 4 فیلم اول ریمتن صادقند و هر جا گفتم همه فیلمهای ریتمن منظورم همین 4 فیلمه.
فیلمهای ریتمن دقیقا و کاملا سبک شون و سطح شون ایده آل و سلیقه منه و هر چی می بینم شون بازم سیر نمیشم. لازم به ذکره همه شونم توی کامپیوترم سرویس کردم مدام تیکه تیکه بازبینی شون می کنم و یه جورایی حفظ شدم شون.
1- اولین خصوصیت مهم شون اینه که اجتماعی اند. یعنی جنایی یا معمایی و ترسناک نیستند.
2- همه شون یه لایه نازک کمدی با کلاس هم توشون دارن.
3- سوپر استار همه شون بازیگر جذاب و خوش سیما هستند (چه زن باشه و چه مرد باشه). و عاشق هر کدوم میشی.
4- راجب یه دغدغه و مشکل اجتماعی و فردی حرف می زنن.
5- آخر همه شون بدون استثنا با امید و روشن تموم میشه.
6- فیلمهاش هم جذابیت ظاهری (مثل دختر و موسیقی خوب و …) دارن و هم پیام اخلاقی.
خیلی برام عجیبه تمام فیلمهای ریتمن جزء فیلمهای آس و نامبر وان منن و به همه شون امتیاز 8 یا 9 دادم و هیچ کارگردانی رو انقدر کاراشو دوست نداشتم و ندارم. حتی بدون یک کار ضعیف از نظر من.
در کل سبک فیلمی مورد علاقه من که مورد علاقه اولم هست همین سبک فیلمهای ریتمنه و من عااااااااشق این جور فیلمهام.
عاشقتم جیسون ریتمن تو فوق العاده ای !!!
دیدگاهتان را بنویسید