در درجه اول یه کمدی ناب و عالی میشه بهش گفت، و در درجه دوم هم میشه یه درام دوست داشتنی یا حتی مستند ساده هم بهش گفت.
آره فیلم دیکتاتور (The Dictator) یک کمدی بسیار جالب و خلاقانه است که بسیار با مخاطبش ارتباط بر قرار می کنه. این فیلم دقیقا مصداق طنز اصیل هست. یعنی ماهیت انتقادی اجتماعی داره. خیلی جالب نخست جوامع دیکتاتور پرور رو نشون میده هم رهبران شون و هم مردم شون و همچنین جوامع استعمار گر غربی رو هم انتقادی ازشون می کنه.
این فیلم نمایشنامه بسیار منسجم و معقولی داره. به جرات یکی از نقاط قوت فیلم هم بازیگر نقش اولش علاالدین (ساشا بارون کوهن) هست. بازی فوق العاده ای در این فیلم انجام میده. شاید نیمی از موفقیت و کمدی بودن این فیلم حاصل بازیگری ایشونه. برای مثال در سکانسهایی با لهجه عربی که انگلیسی صحبت می کنه واقعا صحنه جالبی رو خلق می کنه.
داستان فیلم همون طور که گفتم خیلی غنی هست. رابطه علاالدین با دختر مدیر سوپر مارکت. نگاهی که خود دیکتاتور به اعمال خودش داره و اصلا اعمال خودش رو بد و غیر اخلاقی نمی دونه بلکه حق خودش می دونه. یا نوع مدیریت کردن علاالدین در سوپرمارکت واقعا در نوع خودش جالب و طنز هستند.
موسیقی متن هم بسیار عالی درش به کار رفته. موسیقی شاد و اغلب عربی، هر بار که در فیلم پخش میشه کلی انرژی و نشاط به فیلم تزریق می کنه. حتی موسیقی فیلم هم طنز و کمدیه!
به جرات میگم چند سالی میشد فیلمی کمدی این چنین قوی ندیده بودم و خندم نگرفته بود. خنده همراه با شادی و تجربه!
اگر کسی می خواد هم از ته دل بخنده هم یه فیلم با داستان قوی ببینه و هم شم سیاسی خودشو تقویت کنه این فیلم براش بهترین گزینه ست و شدیدا پیشنهادش می کنم.
دیدگاهتان را بنویسید