امروز خبر بدی خوندم. که سینیشا میهایلوویچ سرطان خون گرفته!
باورم نمیشه میهایلویچ یه زمانی عشق من بود. عاشقش بودم و خاطراتم رو ساخت.
خوب یادم میاد که بازیکن سرشناس اون نسل طلایی لاتزیو بود زیر نظر مربی روبرتو مانچینی.
باز مثل روز یادمه که نیم فصل 2004/2005 بود که اینترمیلان برای وسط فصل مارکو دیوایو (Divaio) رو از پارما و میهایلوویچ (Mihajlović) رو از لاتزیو خرید.
اون دوران سالهای طلایی اینترمیلان بود و منم اوووج طرفدار فوتبال و اینتر بودم هر چند اون سال به هیچ جایی نرسید. ولی همیشه میهایلوویچ رو بازیکن عالی می دونستم و در فصول بعدی هم مورد رضایتم بود.
سالها بعد هم (جام جهانی 2006) فهمیدم که گلی که یوگوسلاوی در جام جهانی 1998 به ایران زد رو همین میهایلوویچ زده بوده.
از صمیم قلبم برای این اسطوره سری آ و یکی از خاطره سازهای مهم زندگیم دعا می کنم.
شکی ندارم این اسطوره و قهرمان زمان من، اون قدر قوی هست که به راحتی به دشمن سرطان غلبه می کنه چون از نسل زمان ماست، نه نسل پر افاده امروزی.
میهایلویچ، ازت می خوام زودتر برگردی و زودتر به میدان و سری آ برگردی!
دوست دار و طرفدار همیشه تو، بابک …
دیدگاهتان را بنویسید