سال نوی 1396 فرا رسید. و اکنون نوروز است.
سال اخیر (95) سالی بود که مشغله خاصی نداشتم و بیشتر وقتم را صرف مطالعه (بیشتر انگلیسی برای آزمون آیلتس) و ترجمه کردم. فیلم و سریال هم به نسبت خوب دیدم و مهمتر اینکه فرصت برای فکر کردن درباره خودم به اندازه کافی داشتم. فلذا امسال تدبیر و خودشناسی ام افزایش قابل توجهی داشت.
یکی از مسائلی که در طول امسال به اون فکر می کردم حلقه آشنایان و دوستان و عزیزانم بود. به این نتیجه رسیدم که از ارزشمندترین و مهمترین سرمایه های هر انسانی در زندگی اش روابطش با اطرافیانش است. باید برای روابط مون چه با فامیل چه با دوستان ارزش قائل شد و وقت صرف کرد.
امسال روز دوشنبه 30 اسفند ساعت 2 ظهر لحظه سال تحویل بود. تصمیم گرفتم که امسال برای دوستان و اقوامی که خاطرشون برام عزیز هست متن تبریک اختصاصی مخصوص خودشون ارسال کنم و برای نوشتن هر پیام برای هر شخص وقت صرف کنم؛ و نه اینکه یک پیام تبریک رو از جایی کپی کنم و برای 100 از مخاطبانم در گوشی ام ارسال کنم.
امسال تصمیم گرفتم که کاملا روی کیفیت روابطم کار کنم و نه کمیت. همون ساعات اولیه سال تحویل تقریبا برای 10-15 نفر از دوستان صمیمی جدید و قدیمم، اقوامی که برام عزیز هستند و آشنایان دیگر برای هر کدام یک پیام تبریک اختصاصی و با ذکر نام و موقعیتهای شخصی خودشون ارسال کردم. برای دوستانی که چندان رابطه ای با هم نداشتیم هم ابدا چیزی ارسال نکردم چون نیازی نبود و اینکه برای دوستانی که سال تا سال نمی بینیم صرفا کاری تظاهر و بی مایه است.
برای مثال برای 2 رئیس سابقم در ارتش که خاطرشون خیلی برام عزیز هست پیام تبریک بسیار محبت آمیز فرستادم و زحماتشون در 1-2 سال قبل تشکر کردم. یا دوستان با معرفت هم خدمتی ام در پادگان اهواز (2 سال پیش) براشون پیام تبریک با ذکر خاطرات مشترک مون نوشتم. یا برای عمه هایم.
استثنائا 2 نفر از دوستان (یا آشنا بگیم بهتره) که سال تا سال کاری بهم نداشتیم برام از همین تبریک های کپی شده فرستادند. من که تمایلی نداشتم براشون پیام تبریک بدم ، برای احترام براشون یک پیام کپی شده از جایی دیگر فرستادم. و ثانیه ای وقت براشون صرف نکردم.
بسیار خوشحال و مفتخرم که امسال رو خوب و موفق آغاز کردم. برای اطرافیانم که برایم عزیز بودند وقت صرف کردم (و نه اینکه پیامی را از جایی کپی کنم) و بهشون یادآوری کردم که به یادشون هستم.
امیدوارم این روند رو تا آخر سال و سالهای بعد بتونم حفظ کنم.
دیدگاهتان را بنویسید